Psychoterapia w ujęciu psychodynamicznym integruje wiedzę z obszaru psychoanalizy, psychiatrii, psychologii klinicznej i rozwojowej oraz teorii relacji z obiektem.

Proces terapeutyczny jest formą leczenia, w której fundamentem jest dialog terapeuty z pacjentem.  Przebiega w bezpiecznych warunkach, przy przychylnym zainteresowaniu problemami pacjenta i empatycznym nastawieniu terapeuty oraz przy aktywnym udziale pacjenta.

Pozwala pacjentowi zrozumieć wpływ przeszłych doświadczeń na ukształtowanie się jego cech osobowości. Stwarza warunki do poznania indywidualnych mechanizmów radzenia sobie z problemami psychicznymi oraz wymaganiami życia społecznego. Relacja z terapeutą jest jakością, w której pacjent może rozpoznać swoje indywidualne wzorce relacyjne i przepracować problemy emocjonalne. Budowanie więzi z terapeutą może być korektywnym doświadczeniem nabywania zaufania do ludzi, stabilizowania oparcia w sobie, realistycznego i akceptującego spojrzenia na siebie i swój potencjał.

Proces leczenia wymaga czasu i rozkłada się na etapy. W początkowej fazie poznajemy się, staramy się określić hipotezy diagnostyczne i cele terapeutyczne. Zajmujemy się omówieniem zasad i ram pracy, które dotyczą kontraktu terapeutycznego. W kolejnym etapie rozwijamy zasadniczą, systematyczną pracę terapeutyczną, która powinna prowadzić ku zdrowieniu, dojrzewaniu i poprawie jakości życia psychicznego i relacji z ludźmi. W ostatniej fazie leczenia pacjent dokonuje podsumowań, analizuje korzyści z leczenia, poddaje refleksji zmiany w sobie i w stosunkach z innymi. Jest to czas na pożegnanie się z terapeutą i procesem terapii.

Sesja terapeutyczna trwa 50 minut i powinna odbywać się raz w tygodniu.